In de serie ‘In Dialoog Met…‘ gaat Jonge Geesten, in dialoog met iconen uit de bouwsector. Geen interviews of ondervragingen, maar een tweezijdig gesprek dat uit nieuwsgierigheid voor elkaars generatie en achtergrond wordt gevoerd. De dialogen zijn gericht op het achterhalen van motivaties, gedachten en ideeën. Hoe kunnen we de kwaliteiten van de verschillende generaties combineren om de bouw te innoveren, onze maatschappij te inspireren en in verbinding te blijven met elkaar? De door ons gebruikte methode is gebaseerd op het begrippenkader van TheoryU.

Voor het eerste gesprek waren Daan en Carlijn uitgenodigd op ‘De Rotterdam’, aan de Wilhelminakade. Op de 25^e verdieping, van het pand dat prachtig uitzicht heeft over Rotterdam, bevindt zich de werkplek van Johan Vermeer. Nadat wij onszelf hadden voorgesteld, en het toch lastig bleek om Johan met ‘jij’ aan te spreken: Afijn, tijd om verder kennis te maken met Johan Vermeer.

 

“Dan zal ik mijzelf ook even voorstellen”

Johan heeft civiele techniek gestudeerd in Delft en heeft vervolgens 25 jaar lang niets met zijn studie gedaan. In die periode is Johan aan de slag gegaan bij afvalverwerkingsbedrijf Roteb, is hij werkzaam geweest bij de sociale werkvoorziening in Rotterdam en is hij zelfstandig interimmanager geweest waarna hij weer terugkeerde naar de sociale werkvoorziening. En sinds 5,5 jaar is Johan voor het eerst terug bij waar hij ooit voor heeft gestudeerd: directeur projectmanagement & engineering bij stadsontwikkeling Rotterdam.

 “Werken bij een gemeente: je bent nooit smal bezig”

Altijd handig om te weten in wat voor soort functies iemand werkzaam is of is geweest. Toch zijn wij, Daan en Carlijn, veel meer benieuwd naar wat Johan beweegt om iedere dag naar zijn werk te komen. Niet de juiste vraag, volgens Johan: “Het is een gewoonte, je hebt dingen te doen die dag en die voer je gewoon uit.” Gelukkig vervolgt Johan passievol: “Het werken bij de overheid vind ik fantastisch, omdat je dagelijks bezig bent om iets in een bredere context beter te maken. We maken gebruik van het vakmanschap dat hier op het bureau aanwezig is. Door onze jarenlange ervaring hebben we kennis opgebouwd van de historie en tradities van de stad. Op basis van ons vakmanschap kunnen we vooruitkijken en de nieuwste ontwikkelingen meenemen in onze projecten. Ik ben altijd op zoek naar hoe onze technische invalshoek kan bijdragen aan de verbinding in de stad.”

Innovatie, technologie, disruptie, het zijn vaak woorden die hand in hand gaan. Er wordt ook vaak ‘groots’ over gesproken. Nieuwe uitvindingen, baanbrekende concepten of vernieuwende combinaties van bestaande producten. Toch komen we in het gesprek gezamenlijk tot de conclusie dat innovatie op veel verschillende manieren tot stand kan komen. Hoewel innovaties vaak vanuit een technische invalshoek worden benaderd, kunnen ze ook een grote maatschappelijke impact hebben. Het mogen combineren van technische innovaties met maatschappelijke thema’s is datgene wat zin geeft aan Johan zijn werk.

“Wat ik het mooie vind van de bouw”

Het bruggetje naar de bouw is voor Johan snel gemaakt. Hij gebruikt de metafoor van een ruggengraat om uit te leggen dat als je innoveert in de bouw- en infrasector je per definitie het hart van de maatschappij raakt. De infrastructuur raakt namelijk alle ecosystemen van onze samenleving; sociaal, economisch, cultureel, etc. En zonder infrastructuur loopt alles vast. “We komen in tijden waarop je compleet anders naar dingen moet gaan kijken. Hoe gaan we de toekomst vormgeven? Is bereikbaarheid nog wel een thema, of gaat het meer over ontmoeting?” Daar is een innovatieve manier van denken voor nodig.

“Innovatie hoeft niet bij een maatschappelijke opgave te beginnen, alleen ik vind het heel erg mooi omdat mijn hart daar ligt”

“Waar ik heel erg trots op ben…”

Het gesprek blijft niet alleen abstract, maar Johan is iemand die met duidelijke voorbeelden kan schetsen wat voor hem de kern is. Sommige dingen beginnen heel klein, zoals het oprichten van de stichting GWW (Grond/Weg/Waterbouw) waarbij veel bedrijven uit het MKB betrokken zijn. “Dat lijkt niet altijd sprankelend, maar is voor mij wel de basis van innovatie.” Binnen deze stichting wordt openlijk kennis gedeeld om tot innovatieve aanpakken te komen. Johan legt uit dat het proces van samenwerking nu goed loopt maar dit niet altijd zo is geweest: “Het is soms ook heel erg doormodderen en we hebben ook wel eens tegenover elkaar gestaan. Maar om echt tot innovatieve aanpakken te komen moet je er echt in geloven en blijven volhouden.”

“Een cultuur van innovatie onstaat in de ontmoeting, in elkaar leren kennen, elkaars belangen respecteren, erkennen dat je in verschillende culturen werkzaam bent.”

Dat is misschien niet iets wat je direct verwacht bij innovatie. Bereid zijn om samen door dalen te gaan. “Pieken zijn altijd fijn he?”

 

“Tijd, tijd, tijd…”

In het gesprek spreken we over de meerwaarde van het betrekken van jongeren in maatschappelijke vraagstukken. Jongeren brengen een nieuw gevoel, meer energie en een andere blik. Toch zijn het niet alleen jongeren die positief bijdragen, juist het overbrengen van kennis en ervaring door ouderen mag niet worden onderschat. Johan vervolgt: “Bij de overheid zijn we ons er zeer van bewust dat we met gemeenschapsgeld werken en we geen grote risico’s kunnen nemen. Dit meer risicomijdende gedrag zie je vaker terug in mijn generatie.” Dit is een eye opener voor Daan: “Is het beheersen van risico’s en voorzichtig omgaan met geld een factor die de snelheid van innovatie belemmert?” Volgens Johan zit de kracht juist in het combineren van deze verschillende perspectieven en generaties.

Om te zoeken naar die nieuwe combinaties moeten medewerkers tijd en ruimte krijgen in hun dagelijkse werk. In een sector die na een aantal lastige jaren eindelijk weer op gang begint te komen merk je dat er nu een andere focus is. Johan legt uit: “We moeten weer topproductie draaien  met z’n allen, daarbij vallen mensen snel terug in oude routines. We moeten er met z’n allen voor waken dat mensen de tijd moeten krijgen om in de toekomst vernieuwend te kunnen zijn.”

En dan is de tijd om, Johan heeft een vervolgafspraak. Na een selfie en een stevige handdruk mogen we nog even verder met de lift naar boven, en schieten we snel nog een paar foto’s van het inspirerende uitzicht over de stad Rotterdam. Belangrijkste boodschap? Innovatie start bij het maken van verbinding, en daar heb je verschillende generaties en disciplines voor nodig. En: “Om echt tot innovatieve aanpakken te komen moet je er echt in geloven en blijven volhouden.”

Voor meer informatie kunt u mailen met #InDialoogMet…

Dit Jonge Geesten initiatief wordt vormgegeven door:

Bern Laninga |   Carlijn Tempelaars | Daan de Wit | Marc Bolier |Martijn Schwering | Martijn Weekenstroo | Maurice van Rooijen |  Tomas te Velde | Tom Schoo |