In de serie ‘In Dialoog Met…‘ gaat Jonge Geesten, in dialoog met iconen uit de bouwsector. Geen interviews of ondervragingen, maar een tweezijdig gesprek dat uit nieuwsgierigheid voor elkaars generatie en achtergrond wordt gevoerd. De dialogen zijn gericht op het achterhalen van motivaties, gedachten en ideeën. Hoe kunnen we de kwaliteiten van de verschillende generaties combineren om de bouw te innoveren, onze maatschappij te inspireren en in verbinding te blijven met elkaar? De door ons gebruikte methode is gebaseerd op het begrippenkader van TheoryU.

Op een zonnige winterdag reizen we met de tram af naar Rijswijk op zoek naar het hoofdkantoor van Valstar Simonis. Hier hebben Tom en Daan een afspraak met Theo de Boer, partner in het bedrijf en bestuurslid van de Bouwcampus. We vinden zijn kantoor, recht tegenover een bouwput waar het skelet van een hoog kantoorgebouw al verrezen is. Het dialoog met Theo – we mochten tutoyeren – begint meteen vriendelijk. Een bekend gezicht voor Tom, ook in de bouwsector is de wereld soms klein en daarmee de kans groot om actievelingen vaker tegen het lijf te lopen.

 “Weer een zieltje gewonnen”

Theo de Boer is adviseur en mede-eigenaar van het advies- en ingenieursbureau Valstar Simonis. Of wij het bureau kennen? Ons eerlijke antwoord is dat we er nog niet van gehoord hadden voor het interview. Het is een bureau in de installatietechniek: alles in en rond gebouwen. Theo vertelt er graag en enthousiast over: “Wanneer ik met iemand spreek die Valstar nog niet kent is dat natuurlijk positief voor ons. Dan hebben we weer een zieltje gewonnen” Dat laatste zegt hij met een dikke knipoog. Theo vertelt verder dat hij is gevraagd om in het bestuur van de Bouwcampus zitting te nemen vanwege zijn achtergrond in het installatieadvies- en MKB bedrijf.

In zijn introductie maakte Theo een opmerking over architecten die extra gemotiveerd kunnen zijn wanneer ze hun eindresultaat zien. Daan vraagt daar verder op door: het is Theo zijn motivatie om alle installaties optimaal hun werk te laten doen maar ze wel helemaal weg te werken. Als tweede grote motivatie spreekt hij over duurzaamheid: “10 jaar geleden was daar nog niemand mee bezig, ik zie dat het nu een vlucht neemt.” Het bureau van Theo is een aanjager als het gaat om duurzaamheid, waarbij het streven is om in projecten op alle vlakken zo duurzaam mogelijk te zijn. Als aanjager zie je soms dat anderen achterblijven, bijvoorbeeld de opdrachtgevers of architecten, hoewel ook daarin een verandering gaande is. “Ik zie dat veel architecten wel zijn bijgedraaid wat duurzaamheid betreft.

Ik ben er trots op als we samen met een architect een duurzaam, comfortabel en mooi gebouw neerzetten

“Duurzaamheid in de bouw, van aanjager tot facilitator”

Het ontwerpproces is veranderd, waar vroeger de installatieadviseur alleen achteraf een energieberekening maakte is het nu steeds meer een integraal onderwerp tijdens een ontwerpproces. Dat zorgt ervoor dat duurzaamheid vanaf het begin van projecten direct een belangrijk thema is. Een ontwikkeling waarin de bewustwording van architecten belangrijk is geweest. Volgens Theo is het begonnen met een grotere maatschappelijke druk, daarom zijn steeds meer partijen in de bouw gedwongen om ermee aan de slag te gaan. “Tot een jaar of 5 geleden waren projectontwikkelaars niet echt de meest duurzame mensen, nu hoor ik hen vertellen dat investeren in duurzaam vastgoed op de lange termijn meer rendabel is.” Een belangrijke ontwikkeling die, hoewel ingegeven door geld, ook een hoger motief nastreeft.

Ik denk dat vanuit een brede basis naar voren is gekomen dat duurzaamheid handig en noodzakelijk is, maar mensen hebben soms ook een klein beetje druk nodig

“Verschillende generaties en duurzaamheid”

Het duurzaamheidsthema heeft Theo echt te pakken, maar hij wil dat het niet alleen bij zijn generatie blijft: “Hoe leeft die duurzaamheid bij jullie jonge geesten?” Is de vraag die we direct terugkrijgen. Daan antwoordt: “Aan het begin van mijn studie was ik niet zo geïnteresseerd in duurzaamheid, maar inmiddels merk ik wel dat het steeds meer integraal wordt meegenomen in projecten. Doordat we gedwongen worden ermee bezig te zijn gaat het ook steeds meer leven en zie ik de uitdaging om na te denken hoe we dingen zo duurzaam mogelijk kunnen doen.” Tom vindt het lastige van duurzaamheid dat het al een oud woord is. Het woord wordt soms ook misbruikt volgens Tom. “Als je op een van de componenten duurzaam scoort in een project wordt het direct neergezet als compleet duurzaam, terwijl dat vaak niet het geval is. Ik zou willen dat alle generaties dat integraler oppakken.”

Daan: “Hoe vind jij dat onze generaties omgaan met duurzaamheid?” Theo ziet veel verschillende ontwikkelingen, soms ziet hij jongeren die er druk mee bezig zijn, maar hij ziet ook af en toe een verminderde interesse. Hij wil zich inzetten om aan die verminderde interesse te weren.

“Geloven in samenwerking”

Op de vraag hoe innovatie het best ontstaat antwoordt Theo zonder twijfel samenwerking: “We kunnen de grootste stappen zetten in innovatie als we op een goede manier samenwerken.” Vanuit zijn positie doet hij dat zoveel mogelijk met andersoortige bedrijven, ook buiten de sector, dat is verfrissend!

Valstar Simonis zit als adviesbureau tussen de opdrachtgever en opdrachtnemer: halverwege de keten. Integratie kan daarin een verdieping zijn van samenwerking, een belangrijke stap die volgens Theo nog meer impact kan hebben.

“De bouwcampus.. in een relaxte sfeer samen nadenken”

Tegen het eind van het gesprek weer aan bij ons startpunt, de Bouwcampus. Volgens Theo een plek waar het vaak gaat over de softe kant van samenwerken. Bij de bouwcampus worden er ook vragen gesteld door opdrachtgevers die niet goed weten wat ze willen. Daar worden dan verschillende partijen bij betrokken. Het is aan de Bouwcampus om een setting te creëren waarin iedereen oprecht meedoet. Niet: ik heb een heel slim plan, maar ik vertel het niet. Zo’n soort sfeer moet er zijn, dat maakt mensen en organisaties enthousiast mee te doen.

Toch is het niet altijd het geval dat de dialoog volledig tot zijn recht komt op de Bouwcampus. Als voorbeeld noemt Theo het volgende: “Rijkswaterstaat praat er met alle grote infra-aannemers, dus ja er is dialoog. Maar komt het er voldoende uit? Dan zeg ik nee.” Dat komt volgens hem omdat bedrijven angstig zijn of het juridisch wel kan, daar is nog ruimte voor verbetering en dialoog.

Met deze boodschap eindigt ons gesprek, helaas voor ons want we hebben een heel leuk en inspirerend gesprek gehad waarbij we het vooral leuk vonden dat Theo ook van ons wilde leren: een echte dialoog dus! We maken nog een selfie en vervolgen onze weg, ook Theo gaat weer door naar zijn volgende afspraak en daarmee eindigt ons gesprek.

Voor meer informatie kunt u mailen met #InDialoogMet…

Dit Jonge Geesten initiatief wordt vormgegeven door:

Bern Laninga |   Carlijn Tempelaars | Daan de Wit | Marc Bolier |Martijn Schwering | Martijn Weekenstroo | Maurice van Rooijen |  Tomas te Velde | Tom Schoo |